หลักสูตรกฏจราจรบ้านเรา

นั่งรับประทานอาหารที่ร้านอาหารปักษ์ใต้บนถนนทุ่งศรีเมืองตรงทางเข้าห้างสรรพสินค้า ตอนสายวันที่ 27 ธันวาคม 2555 ผมสังเกตเห็นรถยนต์เก๋งและปิ๊กอัปหลายคันที่ออกจากห้างดังกล่าวเข้าสู่ถนนทุ่งศรีเมืองแล้วตีวงเลี้ยวขวาอ้อมแผงจาจรเพื่อเลียวขวาเข้าสู่ถนนทุ่งศรีเมือง
               แต่เลี้ยวไม่พ้นเพราะทางแคบ คับขันทำให้ เข้าสู่ถนนทุงศรีเมืองมุ่งหน้าวงเวียนโปงลางทันทีไม่ได้ ต้องหยุดรถก่อน แล้วถอยหลังตั้งลำใหม่ก่อนเดินหน้าเลี้ยวขวาเข้าสู่ถนนทุ่งศรีเมืองได้ แต่ก็ทำให้รถตรงต้องชะงักทั้งรถที่มุ่งหน้าถนนถีนานนท์และที่มุ่งหน้าถนนรอบเมือง การจราจรติดขัด ทั้งๆที่ตำรวจเอาแผงมากั้นเพื่อแก้ปัญหาการจาจรติดขัดบิเวณแยกเข้าออกห้าง
              ผมสงสัยว่าทำไมผู้ขับขี่ยวดยานประพฤติแบบนั้น ทำไมไม่เข้าใจวัตถุประสงค์ของตำรวจจราจรว่าต้องการให้รถเลี้ยวซ้าย แล้ววิ่งเลยไปตามถนนทุ่งศรีเมือง ไม่ใช่ให้เลียวซ้ายแล้ววกกลับเมื่อหมดแผงกั้นการจราจร
              จึงเดินไปดูให้เห็นกับตาตนเองว่ามีเครื่องหมายจราจรอะไรบ้างที่บอกผู้ขับขี่เพิ่มเติม ก็พบว่ามีเครืองหมายบังคับเลี้ยวซ้ายติดอยู่บนแผงจำนวนหนึ่งแผ่น ไม่มีเครืองหมายห้ามเลี้ยวขวา คิดในใจว่าควรจะมีเครื่องหมายห้ามเลี้ยวขวา แต่ก็ไม่แน่ใจเพราะเขามีแผงมากั้นแบ่งถนนอยู่แล้ว น่าจะเป็นที่เข้าใจว่าบังคับเลี้ยวซ้ายอย่างเดียว ผมคิดต่อไปอีกว่าวันหน้าสถานการณ์แบบนี้คงคลี่คลายไปในทางที่ดี
แต่แล้ววันนี้ ผมมาเจอสถานการณ์แบบเดิมอีก
              รถคันหน้าผมตอนออกจากห้างเข้าสู่ถนนทุ่งศรีเมืองเขาทำแบบที่ผมเล่ามาเปี๊ยบเลยครับ ไม่ใช่รถป้ายแดง ไม่ใช่รถที่ยังไม่มีป้ายทะเบียน ไม่ใช่รถต่างถิ่น ผมสังเกตดูที่แผงจราจร จะดูว่าเครืองหมายบังคับเลี้ยวซ้ายหล่นหายไปหรืเปล่า ก็พบว่ายังอยู่ วันนี้มีเครื่องหมายบังคับเลี้ยวซ้ายเพิ่มเป็นสองอันอีกต่างหาก
             จิตผมประหวัดไปถึงเรื่องราวเก่าก่อน  เมื่อสองวันที่แล้วผมไปที่ห้างด้านถนนบายพาส บอกชื่อเลยก็ได้ว่า ห้างเทสโก้โลตัสกาฬสินธุ์ วันนั้นก็พบว่าผู้ขับขี่รถยนต์ก็ขับย้อนศรในลานจอดรถกันตรึม เมื่อก่อนนี้ทางห้างเคยขึ้นป้ายบอกว่าท่านกำลังขับรถย้อนศร แต่ตอนนี้ก็ปลดลงแล้ว!
              ผมไม่อยากคิดว่าการกำหนดหลักสูตรกฏจราจรมันจะเป็นแบบเดียวกันกับหลักสูตรประถมศึกษา มัธยมศึกษาหรืออุดมศึกษา คือสอนแล้วคนเข้าใจได้น้อย ไม่น่าเชื่อถือ ไม่น่านำไปใช้ในชีวิตประจำวัน ใช้แล้วไม่ทันกิน
              เราจะปรับปรุงหลักสูตรการจราจรหรือหลักสูตรประถมศึกษาก่อนกันดี ใครจะเชิญปลัดศึกษา ปลัดคมนาคม กับปลัดตำรวจมาคุยกันหน่อย เอาตำรวจกับนักการศึกษามาสนทนากันสักทีนึง
คงไม่ต้องถึงท่านนายกรัฐมนตรีกระมังครับ

prasitakalasin

ลูกศิษย์ของผมคนหนึ่งมีบ้านอยู่ที่อำเภอเขาวง เขาเดินทางมาเรียนหลักสูตรปริญญาโททางรัฐประศาสนศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยราภัฏกาฬสินธุ์ภาคเสาร์-อาทิตย์ วันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ เขาโทรศัพท์ถึงผมเมื่อเวลาประมาณ 9.00 น.บอกว่ากำลังรอหมอฟันที่คลีนิค ทำฟันเสร็จแล้วจะมาเรียน
ตอนนั้นผมเข้าใจว่าคลีนิคหมอฟันอยู่ที่อำเภอเขาวง หรือไม่ก็คงอยู่ที่ในเมืองกาฬสินธุ์
พอตอนเที่ยงไปทานอาหารกลางวัน เจอเขาผมยิ่งแน่ใจว่าเขาคงไปทำฟันที่กาฬสินธุ์ย่างแน่นอน
ครั้นถามไถ่กันถึงอาการจึงได้รู้ว่าเขานัดกับหมอฟันที่มุกดาหาร เขาไปทำฟันที่มุกดาหารจังหวัดที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโขง
เขาไปรอหมอฟัน ทำฟันและเดินทางกลับมาที่มหาวิทยาลัยราชภัฏกาฬสินธุ์โดยใช้เวลาแค่สามชั่วโมง แสดงแน่ชัดว่ากาฬสินธุ์กับแม่น้ำโขงไม่ห่างไกลกันเลย
จากกาฬสินธุ์ใช้ทางหลวงแผ่นดินสาย 213ไปจนถึงอำเภอสมเด็จ(ชาวบ้านเรียกอำเภอสี่แยก หรือสี่แยกเฉยๆ)ระยะทาง 45 กม. เลี้ยวขวาที่อำเภอสมเด็จเข้าสู่ ทางหลวงสาย2042 ผ่านอำเภอห้วยผึ้ง อำเภอกุฉินารายณ์(ชาวบ้านเรียกว่าอำเภอบัวขาว) เข้าสู่เขตจังหวัดมุกดาหารที่อำเภอหนองสูง ต่อไปอำเภอคำชะอี จากนั้นวิ่งบนถนนสี่เลนเข้าสู่ตลาดมุกดาหารครับ ชมแม่น้ำโขงชายแดนไทย-ลาวด้านสะหวันนะเขต ระยะทางจากกาฬสินธุ์ - มุกดาหาร 164 กม.
เวลานี้สาย 213 ช่วงกาฬสินธุ์ - สมเด็จ กำลังมีการขยายถนน รองรับปริมาณยวดยานที่มากขึ้น
ขับรถต้องระมัดระวัง โดยเฉพาะท่านที่ไม่คุ้นเคยเส้นทางครับ